رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و بافندگان فرش دستباف تهران اظهار داشت: در حال حاضر نیز با توجه به ریزش بیمه بافندگان، افراد تحت پوشش نصف شده‌اند. ما توانستیم بعضی از بیمه‌ها را برگردانیم اما به طور کلی، توان و زور بیمه به بافندگان ضعیف می‌رسد در حالی که شرکت‌های بسیار بزرگی داریم که بدهکار به بیمه هستند اما بیمه شهامت قطع حمایت از آن‌ها را ندارد.
تاریخ انتشاردوشنبه ۲۱ شهريور ۱۴۰۱ - ۱۵:۲۹
افراد تحت پوشش بیمه قالیبافی نصف شد/ زور بیمه به شرکت‌های بزرگ نمی‌رسد
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی عصر گمرک، محمدعلی زرینه کفش اذعان کرد: بخشی از مشکلات بافندگان به تصمیمات دولتی بازمی‌گردد و در این میان بحث بیمه قالیبافان از مسائل مهم است. این موضوع آن قدر گفته شده که دیگر برای تولیدکننده و بافنده فرش که جای خود، برای مردم نیز مشخص و مبرهن است که بافندگان با مشکل بیمه دست و پنجه نرم می‌کنند.
وی در ارتباط با معضل بیمه قالیبافان بیان کرد: این بیمه از سالی که راه افتاد یک بیمه دست و پا شکسته تا سال 1389-1390 بود و از آن سال به بعد، این بیمه تقریبا کامل شد و در پی آن، دولت به این نتیجه رسید که برای حفظ این اشتغال که نقش سربار را برای دولت ایفا نمی‌کند، بیمه و بودجه‌ای را به بافندگان اختصاص دهد. برای ایجاد یک اشتغال، بالغ بر 500 میلیون تومان نیاز به هزینه است؛ در حالی که بافنده‌ها با مبالغی نظیر 5-10 و نهایت 30 میلیون تومانی که خود تهیه می‌کنند و انتظار حمایت از دولت ندارند، توانایی ایجاد یک اشتغال پایدار را دارند.
وی با اشاره به نقایص بیمه قالیبافی گفت: بدلیل کامل نبودن بودجه، تعداد کمی از افراد تحت پوشش بیمه قرار گرفتند و طی 2-3 سال این افراد به تعدادی بالغ بر 400 هزار نفر رسیدند که این تعداد کافی نبود چون ما بیش از 2 میلیون نفر بافنده داریم که حداقل 1 میلیون و 200، 300 هزار نفر در اتحادیه صنفی، کارت شناسایی‌دار دارند و شناخته شده هستند. بنا بود که بر اساس حقوق قالیبافان، مقدار و میزان بیمه افزایش پیدا کند و حداقل افرادی که کارت شناسایی دارند، تحت پوشش قرار گیرند که این افراد، 3 برابر میزان گفته شده ( 400 هزار نفر) بودند. البته این اتفاق نیفتاده و کاهش تعداد افراد تحت پوشش بیمه نیز رخ داد.
این کارشناس صنعت فرش در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، ضمن انتقاد از خلف وعده دولت در زمینه بیمه قالیبافان، خاطرنشان کرد: دولت بودجه‌هایی را که باید برای 400 هزار نفر گفته شده اختصاص می‌داد را تخصیص نداد و از سوی دیگر، بیمه نیز شروع به قطع پوشش همان 400 هزار نفر قالیباف تحت پوشش کرد و به ناحق و با ایرادگیری‌های بسیار کوچک، مشکلاتی را به وجود آوردند؛ چون کارشناسان بیمه افرادی نیستند که اطلاع از روال بافندگی یک بافنده داشته باشند.
رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و بافندگان فرش دستباف تهران در خصوص امضای تفاهم نامه میان سازمان تامین اجتماعی و مرکز ملی فرش، بیان داشت: بر اساس این تفاهم نامه، مقرر شد سه بازرس از سوی اتحادیه، صنعت معدن و بیمه برای بازرسی از روال کار بافندگان مامور شوند اما بیمه به تنهایی بازرس‌های خود را فرستاد و بیمه بافندگان را قطع می‌کرد که این مسئله خارج از تفاهم نامه بود.
این فعال صنفی اظهار داشت: در حال حاضر نیز با توجه به ریزش بیمه بافندگان، افراد تحت پوشش نصف شده‌اند. ما توانستیم بعضی از بیمه‌ها را برگردانیم اما به طور کلی، توان و زور بیمه به بافندگان ضعیف می‌رسد در حالی که شرکت‌های بسیار بزرگی داریم که بدهکار به بیمه هستند اما بیمه شهامت قطع حمایت از آن‌ها را ندارد.
وی با اشاره به سایر معضلات بافندگان، اظهار داشت: مشکل دیگر، خلا مدیریت در عرصه فرش دستباف است که در حال حاضر مرکز ملی فرش است و منشا بسیاری از مشکلات ماست. خلا تبلیغات فرش دستباف در نمایشگاه‌ها که بخشی از آن به بافنده نیز مربوط می‌شود، سبب کاهش خرید از سوی تجار و مصرف کننده می‌شود و در خارج از کشور نیز معضلات دیگری وجود دارد. سایر معضلات شامل مواردی نظیر کیفیت رنگ رزی، کمبود طرح و نقش توسط طراحانی که داریم و عدم استفاده از آن‌ها، عدم شناسایی بازار هدف و انتقال نامناسب به طراحان، نظارت نامناسب بر واردات در زمینه پشم، نخ و ابریشم و عدم مدیریت صحیح در بحث نمایشگاه‌ها بویژه نمایشگاه‌های خارجی است.
زرینه کفش در ارتباط با نقش حمایت دولت در رفع موانع و معضلات قالیبافان و بافندگان گفت: دولت باید حداقل بودجه خود را اضافه کند. دولت برای اشتغال بافندگی باید مقدار بسیار اندکی از بودجه را به بافندگان اختصاص داده تا چند صد هزار نفر بافنده مجددا مشغول به کار شوند.
انتهای پیام/.
وی در ارتباط با معضل بیمه قالیبافان بیان کرد: این بیمه از سالی که راه افتاد یک بیمه دست و پا شکسته تا سال 1389-1390 بود و از آن سال به بعد، این بیمه تقریبا کامل شد و در پی آن، دولت به این نتیجه رسید که برای حفظ این اشتغال که نقش سربار را برای دولت ایفا نمی‌کند، بیمه و بودجه‌ای را به بافندگان اختصاص دهد. برای ایجاد یک اشتغال، بالغ بر 500 میلیون تومان نیاز به هزینه است؛ در حالی که بافنده‌ها با مبالغی نظیر 5-10 و نهایت 30 میلیون تومانی که خود تهیه می‌کنند و انتظار حمایت از دولت ندارند، توانایی ایجاد یک اشتغال پایدار را دارند.
وی با اشاره به نقایص بیمه قالیبافی گفت: بدلیل کامل نبودن بودجه، تعداد کمی از افراد تحت پوشش بیمه قرار گرفتند و طی 2-3 سال این افراد به تعدادی بالغ بر 400 هزار نفر رسیدند که این تعداد کافی نبود چون ما بیش از 2 میلیون نفر بافنده داریم که حداقل 1 میلیون و 200، 300 هزار نفر در اتحادیه صنفی، کارت شناسایی‌دار دارند و شناخته شده هستند. بنا بود که بر اساس حقوق قالیبافان، مقدار و میزان بیمه افزایش پیدا کند و حداقل افرادی که کارت شناسایی دارند، تحت پوشش قرار گیرند که این افراد، 3 برابر میزان گفته شده ( 400 هزار نفر) بودند. البته این اتفاق نیفتاده و کاهش تعداد افراد تحت پوشش بیمه نیز رخ داد.
این کارشناس صنعت فرش در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، ضمن انتقاد از خلف وعده دولت در زمینه بیمه قالیبافان، خاطرنشان کرد: دولت بودجه‌هایی را که باید برای 400 هزار نفر گفته شده اختصاص می‌داد را تخصیص نداد و از سوی دیگر، بیمه نیز شروع به قطع پوشش همان 400 هزار نفر قالیباف تحت پوشش کرد و به ناحق و با ایرادگیری‌های بسیار کوچک، مشکلاتی را به وجود آوردند؛ چون کارشناسان بیمه افرادی نیستند که اطلاع از روال بافندگی یک بافنده داشته باشند.
رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و بافندگان فرش دستباف تهران در خصوص امضای تفاهم نامه میان سازمان تامین اجتماعی و مرکز ملی فرش، بیان داشت: بر اساس این تفاهم نامه، مقرر شد سه بازرس از سوی اتحادیه، صنعت معدن و بیمه برای بازرسی از روال کار بافندگان مامور شوند اما بیمه به تنهایی بازرس‌های خود را فرستاد و بیمه بافندگان را قطع می‌کرد که این مسئله خارج از تفاهم نامه بود.
این فعال صنفی اظهار داشت: در حال حاضر نیز با توجه به ریزش بیمه بافندگان، افراد تحت پوشش نصف شده‌اند. ما توانستیم بعضی از بیمه‌ها را برگردانیم اما به طور کلی، توان و زور بیمه به بافندگان ضعیف می‌رسد در حالی که شرکت‌های بسیار بزرگی داریم که بدهکار به بیمه هستند اما بیمه شهامت قطع حمایت از آن‌ها را ندارد.
وی با اشاره به سایر معضلات بافندگان، اظهار داشت: مشکل دیگر، خلا مدیریت در عرصه فرش دستباف است که در حال حاضر مرکز ملی فرش است و منشا بسیاری از مشکلات ماست. خلا تبلیغات فرش دستباف در نمایشگاه‌ها که بخشی از آن به بافنده نیز مربوط می‌شود، سبب کاهش خرید از سوی تجار و مصرف کننده می‌شود و در خارج از کشور نیز معضلات دیگری وجود دارد. سایر معضلات شامل مواردی نظیر کیفیت رنگ رزی، کمبود طرح و نقش توسط طراحانی که داریم و عدم استفاده از آن‌ها، عدم شناسایی بازار هدف و انتقال نامناسب به طراحان، نظارت نامناسب بر واردات در زمینه پشم، نخ و ابریشم و عدم مدیریت صحیح در بحث نمایشگاه‌ها بویژه نمایشگاه‌های خارجی است.
زرینه کفش در ارتباط با نقش حمایت دولت در رفع موانع و معضلات قالیبافان و بافندگان گفت: دولت باید حداقل بودجه خود را اضافه کند. دولت برای اشتغال بافندگی باید مقدار بسیار اندکی از بودجه را به بافندگان اختصاص داده تا چند صد هزار نفر بافنده مجددا مشغول به کار شوند.
انتهای پیام/.
https://asrgomrok.ir/vdcc.iq0a2bq1ila82.html
