ملکی با تاکید بر اینکه مطابق با تغییرات مربوط به هرم جمعیتی و همچنین تحولات نرخ رشد جمعیت، در یک دهه منتهی به پایان ۱۴۱۰، مجموعا نیاز به ساخت و عرضه جدید ۷ میلیون واحد مسکونی وجود دارد، گفت: از دهه بعد، پیش‌بینی می‌شود این نیاز به تدریج تقلیل یابد.

ستاریان با اشاره به اینکه مسکن پتانسیل سیاسی بالایی دارد، گفت: استفاده سیاسی از آن ممنوع است و هیچ دولتی حق ندارد قبل از تولید، وعده تولید و یا وعده کاهش و افزایش قیمت بدهد و این سخنان باعث خروج بخش خصوصی از اقتصاد مسکن می‌شود.

کارشناس و پژوهشگر اقتصاد شهری گفت: فساد موجود باعث شده تنِ بازار مسکن را قانقاریا بگیرد و شدت این بیماری که خود را در سال‌ 95 نشان داد، باعث شده پای اقتصاد ایران هم قطع شود؛ در دوره‌ای که تعداد واحدهای مسکونی خالی از سکنه به بیش از 2 میلیون واحد رسیده بود، همچنان شاهد افزایش بهای مسکن بودیم، طوری‌که در برخی سال‌ها به 100درصد هم رسید.